«پشمک»، خربزه نارس بومی سیستان، میوه‌ای پرطرفدار و ارگانیک است که با حاکمیت خشکسالی در این منطقه، رو به افول گذاشته است.
خربزه نارس محلی با نام “سفیدک خط‌دار”، که در گویش محلی سیستان به “پشمک” معروف است، از گذشته تاکنون به عنوان یکی از محصولات پرطرفدار جالیزی، از اواسط خرداد تا اواخر مرداد در زمین‌های تالاب بین‌المللی هامون پرورش داده می‌شد. برداشت محصول نیز از اواخر مرداد آغاز و تا اواخر آبان ادامه داشت.
پشمک به دلیل بافت متراکم و شیرین‌نشدن کامل، سرشار از املاح ضروری و ویتامین‌های جذب‌پذیر برای بدن است. علاوه بر این، به دلیل بی نیاز بودن به آبیاری، محصولی محبوب به شمار می‌رود.
با توجه به شرایط خاص بافت خاک و عدم نیاز به آبیاری، برداشت پشمک زودتر از موعد صورت می‌گیرد و محصول به صورت نارس برداشت می‌شود. از دیگر مزایای این نوع کشت می‌توان به بهره‌وری انرژی بالا و درآمدزایی بیشتر اشاره کرد.
اگرچه پشمک نیازی به آبیاری ندارد، اما با خشک شدن تالاب هامون در سال‌های اخیر، حداقل یک بار در تابستان باید آب از محل کشت عبور کرده باشد.
علیرضا دهمرده، رئیس سازمان جهاد کشاورزی سیستان و بلوچستان، در این رابطه اعلام کرد که پشمک در سال‌های گذشته در بستر خشک تالاب هامون کشت می‌شد. اما امسال به دلیل خشکسالی، این محصول تنها در مناطقی که آب چاهک‌ها شیرین است، کاشته می‌شود. بیشترین سهم کشت پشمک نیز در شهرستان زهک است و برداشت محصول از مهرماه آغاز می‌شود.
وی افزود در حال حاضر حدود 50 هکتار از اراضی کشاورزی زهک به کشت پشمک اختصاص یافته است. پیش‌بینی می‌شود تا پایان فصل برداشت، 350 تن پشمک به بازار عرضه شود.
دهمرده یادآور شد که پشمک در شهرستان زهک در روزهای اخیر وارد فصل برداشت شده است. با توجه به کشت این محصول در مردادماه و نبود آفت در این فصل، محصول به صورت ارگانیک روانه بازار می‌شود.
پشمک به دلیل نارس بودن، قند کمی دارد و بافت آن سفت است. رنگ آن سبز متمایل به سفید است و کرک‌های میوه هنوز وجود دارد. این مرحله رشدی در ارقام محلی بسیار خوشمزه است و به دلیل تازه و سفت نبودن دانه‌ها، مصرف آن بسیار رایج است.
